donderdag 2 december 2010

Sinterklaas in het viegtuig


Morgen zullen de zwarte pieten in Nederland aankomen. En vandaag zitten Sinterklaas en Sjarlie in het vliegtuig. Ze vliegen naar Schiphol en ze willen morgen op de boot stappen, vlak voordat de boot Amsterdam binnenvaart. Dan komen ze de stad binnenvaren met alle pieten, zodat de kinderen in Nederland niet zullen merken dat Sinterklaas pas een paar uur op de boot is. Ze zullen niet weten dat Sint eigenlijk met het vliegtuig is gekomen.

Sinterklaas is blij met zijn nieuwe baard. Zijn nieuwe baard is lekker warm, net zo als zijn oude baard. Maar in het vliegtuig wordt het steeds warmer. Sint en Sjarlie zitten in een apart stukje van het vliegtuig, speciaal voor chique gasten. Sjarlie heeft een extra grote stoel gekregen waarin hij lekker kan zitten.

Maar Sint krijgt het warmer en warmer. Er zit niemand anders in hun afdeling van het vliegtuig. Het is het gedeelte voor de eerste klas, net als in de trein.
Sint fluistert tegen Sjarlie:”Ik heb het zo warm, ik wil mijn baard even af doen.”
Sjarlie zegt: ”dat is goed, Sint, Ik doe de mooie engelenbaard wel in de zak.” Sjarlie heeft namelijk een sinterklaaszak meegenomen met een paar vergeten cadeautjes. Hij let heel goed op de zak en nu laat hij voorzichtig de snor en de baard van Sinterklaas in de zak glijden.

Sinterklaas zucht tevreden en veegt het zweet van zijn kin, met zijn grote witte zakdoek. Hij zet zijn vliegtuigstoel achterover zodat hij een beetje kan uitrusten. Langzaam zakken zijn ogen toe. Even later hoor je een licht gesnurk: rrrrr. rrrrr.

Sjarlie moet naar de wc. Gelukkig is er een extra groot toilet in het eersteklas gedeelte van het vliegtuig. Hij laat Sinterklaas slapen. Maar hij neemt natuurlijk wel de zak met cadeautjes mee.

Op het toilet ziet hij tot zijn schrik dat er een raampje tegenover de deur is. Nou is Sjarlie heel preuts. Hij wil niet dat er iemand door het raampje naar binnen kan kijken. Het raampje zit aan de buitenkant van het vliegtuig en je ziet alleen maar lucht. Niemand kan bij een vliegend vliegtuig door het raampje naar binnen kijken. Toch is Sjarlie heel zenuwachtig. Hij kijkt om zich heen of hij iets voor het raampje kan hangen. Gewoon voor de zekerheid. Als hij geen gordijntje of zo kan vinden kijkt hij in de zak van Sinterklaas.

Het eerste wat hij uit de zak pakt, is de baard van Sinterklaas.
“dat is een prachtig gordijn,” zegt Sjarlie en hij plakt de baard van Sinterklaas voor het raampje. Nu lijkt het wel een gordijntje en kan er niemand meer naar binnen kijken.”

Als Sjarlie klaar is, pakt hij de zak van Sinterklaas weer op en hij gaat weer snel naast de slapende Sint zitten. Al snel vallen ook de ogen van Sjarlie dicht en ligt ook Sjarlie te snurken in zijn vliegtuigstoel.

De vliegtuigreis is verder heel saai, alleen een slapende Sinterklaas zonder baard en een slapende dikke zwarte Piet.

Opeens schrikken Sinterklaas en Sjarlie allebei wakker. Een stem over de intercom zegt iets.
“O, O Sjarlie,” wat zegt hij, vraagt Sinterklaas. Gelukkig zegt de stem de boodschap in drie talen. Eerst in het Spaans, dan in het Engels en tenslotte ook nog in het Nederlands. En dan kunnen Sint en Sjarlie het allebei héél goed verstaan:
“Over twintig minuten zal het vliegtuig op Schiphol landen.”

“Over 20 minuten al. Dan moet ik snel mijn snor en baard aanplakken.”

Zwarte Piet duikt in de grote sinterklaaszak en pakt de mooie zilverwitte snor en geeft hem aan Sint. Sjarlie kan niet zo snel de baard van Sinterklaas vinden. Hij doet een paar mooie pakjes voorzichtig uit de zak en legt ze op de vloer. Hij voelt in de zak en hoewel Sjarlie echt een pikzwarte Piet is, begint hij een beetje te blozen. Sint ziet dat Sjarlie nerveus wordt en hij trekt zijn wenkbrauwen op.

Sjarlie pakt nu één voor één de mooi ingepakte cadeaus uit en spreidt ze uit op de vloer van het vliegtuig. Als de zak leeg is, keert hij hem om en blijft er beteuterd bij zitten, op de vloer van het vliegtuig.
Hij kijkt schuldbewust naar Sinterklaas en zegt: ”De baard zit er niet meer in.”

Sint staat op uit de vliegtuigstoel en begint op en neer te lopen. Hij gaat de baard zoeken. Sjarlie staat ook op en gaat mee zoeken. Ze zoeken onder de stoelen en boven hun hoofden in de bagagevakken. Maar ze vinden niets.

“Doe de pakjes maar weer terug in de zak,” zegt Sinterklaas, want de baard zit niet meer in de zak. “Ik vraag me af waar die baard gebleven is.”

Piet pakt de pakjes weer één voor één in. Sint en Sjarlie gaan weer op hun stoelen zitten.

“Ik heb zitten slapen zegt Sinterklaas, Dat had ik misschien niet moeten doen.”

“Maar ik heb ook zitten slapen,” zegt Sjarlie, “en ik had op de zak moeten passen. Er is zeker iemand van de gewone passagiers van de economy class, de tweede klas binnengekomen en heeft uw baard gestolen. Of een stewardess;  of misschien heeft de piloot wel uw baard gestolen.”

“Ach, Sjarlie, zucht de Sint, “Dat is toch te gek! Waarom zouden ze mijn baard stelen?”

Ze blijven even stil naast elkaar zitten. Dan voelen ze dat het vliegtuig begint te dalen. Ze kijken elkaar verschrikt aan.

“We moeten rustig blijven, Sjarlie. Het is verstandig als ik nu eerst even ga plassen. Het is namelijk moeilijk om met al mijn lange kleren aan netjes een plasje te doen.
En Sinterklaas loopt deftig naar de vliegtuigwc.

Sint komt de wc binnen en denkt: “Gelukkig is er hier genoeg ruimte en hij begint aan zijn tabberd te sjorren. Dan valt zijn oog op het zilverwitte gordijntje dat voor het raampje hangt.

“Ach, dat is nu toch stijlvol”, denkt sint, ”zo’n mooi gordijntje op het toilet.”

Maar dan laat hij van schrik zijn opgeschorte tabberd weer zakken. Zijn mond valt open. Hij trekt aan het gordijntje en de plakstrip laat los.
Sint vergeet zijn hele deftigheid. Hij stormt uit de wc en roept: “Sjarlie, Sjarlie, gevonden!”

Samen plakken ze baard en snor weer onder de neus en kin van Sinterklaas.

Het vliegtuig landt. Stralend gaan Sint en Piet door de slurf naar de aankomsthal van Schiphol. Sint is helemaal vergeten om te plassen. Maar hij denkt er niet meer aan. Sint denkt:” Hoe moeten we nu bij de boot komen?”

Hij zegt: “Wat gaan we nu doen, Sjarlie?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten