Leg die wortel maar in de koelkast, Piet

Kareltje woont in een flat met zijn moeder en zusje. Het is bijna Sinterklaas en Kareltje mag zijn schoen zetten. Eigenlijk vindt Kareltje dat hij te groot is om zijn schoen te zetten. Hij vindt dat het iets voor kleine kinderen is. Hij weet eigenlijk wel dat zijn moeder het snoepgoed of het mandarijntje in zijn schoen legt. Hij wil wel eens kijken wat er gebeurt als hij een wortel voor het paard in zijn schoen legt.

Omdat Kareltje in een flat woont, zet hij zijn schoen bij de brievenbus, want misschien is dat de makkelijkste manier voor Sinterklaas om iets in zijn schoen te gooien. Sommige kinderen van zijn klas zetten hun schoen bij de verwarming. Maar hoe kan Sint dan iets in die schoen doen?

“Mama,” vraagt hij, “mag ik een wortel voor het paard van Sinterklaas in mijn schoen doen?” “ Ja, natuurlijk,” zegt zijn moeder. Ze heeft nog een dikke winterwortel in de groentela van de koelkast liggen. Zijn zusjes schrijven een briefje voor Sinterklaas. Daarna gaan ze op de gang bij de brievenbus sinterklaasliedjes zingen.

Midden in de nacht, als Kareltje en zijn moeder en zusjes slapen, komen Sint en Piet er aan. Op de een of andere manier zijn ze toch gewoon binnen in huis gekomen.

“Wat een lieve brieven van de zusjes,” zegt Sinterklaas, “die zal ik goed bewaren,” en doet de brieven in een zak van zijn tabberd. “En van Kareltje een wortel voor het paard. Dat is ook lief. Maar, Piet, we hebben al zoveel wortels voor het paard gekregen, die kan Americo nooit allemaal op.“

“Leg die wortel maar in de koelkast, Piet. Dan kan de mama van Kareltje hem gebruiken voor in de soep”.

’s Morgens staat Kareltje vroeg op om naar zijn schoen te kijken. En ja, er ligt een zakje met wat pepernoten in zijn schoen. De wortel is verdwenen.

“Zie je wel”, denkt Kareltje, “nu in de koelkast kijken”. En jawel hoor. In de koelkast ligt precies dezelfde wortel, die hij gisteren in zijn schoen gelegd heeft.

“Mama, mama ,” roept hij, “nou weet ik het zeker. Je hebt zelf de wortel voor het paard gepakt en pepernoten in mijn schoen gedaan.”

Zijn mama schrikt: ”Nee, dat heb ik niet gedaan, hoor?”

Alle drie de kinderen kijken naar mama, maar ze weet niet wat ze moet zeggen. Soms helpt ze inderdaad Sinterklaas wel een handje, maar van de wortel weet ze niets.

Een paar dagen later komt Sinterklaas op school. En het is toch écht Sinterklaas, denkt Kareltje. Sinterklaas gaat in de mooi versierde grote stoel zitten. Iedere jongen en ieder meisje van zijn klas mag naar Sinterklaas toegaan en hem een hand geven. Als Kareltje naar Sinterklaas gaat geeft ook hij aan Sinterklaas een hand. En van Zwarte Piet krijgt hij een pakje.

En zwarte Piet zegt tegen hem: “Je geeft toch graag wortels aan het paard? Dan is hier voor jou ook een wortel, maar dan van marsepein!”

Kareltje neemt de wortel aan en gaat maar weer snel naar zijn plaats terug. Nu begrijpt hij er helemaal niets meer van!